Πως ξεκίνησαν τα προσκλητήρια
Φύγαμε για ένα ταξίδι στον χρόνο! Ταξιδεύουμε σε μια εποχή όπου υπάρχουν ακόμα λαϊκοί άνθρωποι, αρχοντοπούλες και ιππότες, βασίλισσες και βασιλιάδες, πριγκίπισσες και πρίγκιπες. Ίσως υπάρχουν και μαγικά ξωτικά κάπου εκεί τριγύρω να κάνουν τις σκανταλιές τους! Φανταστείτε να περπατάτε στο κέντρο του τότε μυστήριου Λονδίνου ή του ρομαντικού Παρισιού. Ξαφνικά ακούτε από μακριά κάποιον να χτυπάει μια κουδούνα και φωνάζει: «Ακούσατε, ακούσατε! Χαρμόσυνα νέα για τη πόλη μας σήμερα! Να γίνει γνωστό σε όλους τους κατοίκους αυτής της πόλης πως η Άμπιγκεϊλ Μέι Γουίκερσχαμ και ο Τζόναθαν Έλσγουορθ Μεριγουέδερ πρόκειται να παντρευτούν το Σαββάτο 8 Μαΐου στις 3 το μεσημέρι. Ακούσατε, ακούσατε!». Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι αυτός είναι ο ντελάλης της πόλης και ανακοινώνει σε όλους τους λαϊκούς τον επικείμενο γάμο.
Συγχαρητήρια! Μόλις έγινες κι εσύ προσκεκλημένος της Άμπιγκεϊλ και του Τζόναθαν! Βρισκόμαστε στο 1418. Η τυπογραφία δεν έχει εφευρεθεί ακόμα από τον Γουτεμβέργιο και η πλειοψηφία της πόλης είναι αναλφάβητοι κάτοικοι. Αυτός, λοιπόν, ήταν ο μοναδικός τρόπος να σε καλέσει κάποιος στον γάμο του τότε. Οποιοσδήποτε λαϊκός άκουσε τον ντελάλη είναι καλοδεχούμενος στη γιορτή.
Το προσκλητήριο στο βάθος των αιώνων
Από την άλλη, η χειρόγραφη πρόσκληση πρωτοεμφανίστηκε τον 18ο αιώνα και χρησιμοποιούνταν μόνο για αριστοκρατικές κοινωνικές δεξιώσεις. Βασιλιάδες, Βασίλισσες, Κυρίες, Δεσποινίδες, Λόρδοι, Δούκες και Δούκισσες – η τότε γνωστή ως Υψηλή Κοινωνία – ήταν οι μόνοι που την χρησιμοποιούσαν, διότι πρώτον είχαν την οικονομική δυνατότητα και δεύτερον ήταν οι μοναδικοί που ήξεραν ανάγνωση και γραφή. Οι χειρόγραφες προσκλήσεις γράφονταν με πένα από μια γυναίκα, τον μπάτλερ ή τον γραμματέα. Στη συνέχεια κλείνονταν σε έναν χειροποίητο φάκελο, ο οποίος σφραγιζόταν με κόκκινη κέρινη σφραγίδα. Απαραίτητη προϋπόθεση; Η καλλιγραφία. Ένας κομψός τρόπος να δείξει το επίπεδό της η Υψηλή Κοινωνία. Ένας τρόπος γραφής που χρησιμοποιείται ακόμα και σήμερα στα σύγχρονα προσκλητήρια γάμου ή βάπτισης.